Miasto nie potrzebuje prezentacji, jest kolebką włoskiej kultury. Z naszego gospodarstwa agroturystycznego niedaleko Florencji można dojechać do miasta samochodem w godzinę (około 60 km) lub alternatywnie pociągiem. Z stacji w Castelfiorentino (miasto oddalone o 10 km od La Casaccia) do stacji Florencja Santa Maria Novella dojeżdża się w 45 minut. Stamtąd można od razu zacząć zwiedzanie historycznego centrum na piechotę."
"Dlaczego warto odwiedzić?
Florencja to niewątpliwie niesamowite miasto, prezentujące różnorodne aspekty i krajobrazy, które zmieniają się w różnych porach dnia. Mimo niewielkich rozmiarów, jest jednym z najpiękniejszych miast na świecie. Jest to tak zwana 'kołyska Renesansu', która co roku przyciąga miliony turystów z całego świata, pragnących podziwiać to niezwykłe miasto. Florencja jest magnetyczna i romantyczna, słowem, wakacje w pobliżu Florencji to niezrównane doświadczenie. Miasto, pod względem architektonicznym, niewiele się zmieniło od czasów Renesansu, a wąskie uliczki przywołują dawne opowieści. Jakość jedzenia i wina jest tak wysoka, że etykieta 'florencka' stała się synonimem jakości na całym świecie. Florencja jest także domem dla mody i luksusu, prezentowanymi na słynnej ulicy Tornabuoni. Tutaj narodził się Gucci, Roberto Cavalli oraz wielu innych udanych Florentyńczyków."
Kiedy jechać
Wiosna to zdecydowanie najlepszy czas na odwiedzenie Florencji: dni są długie i świeże, a miasto oraz muzea nie są jeszcze tak zatłoczone jak w sezonie wysokim. Pod koniec wiosny rozpoczyna się Maggio Musicale Fiorentino, najstarsze wydarzenie artystyczne we Włoszech. Jesienią natomiast Florencja zachwyca podniebienia smakoszy grzybami, kasztanami i przepisami inspirowanymi tymi cudownymi produktami.
Itinerariusze
Davida
Wśród wielu miejsc do zwiedzenia w Toskanii, w pobliżu Florencji, Borgo La Casaccia oferuje idealny punkt wyjścia do wielu tras. Jedną z najbardziej atrakcyjnych jest trasa 'Davida'. Można zacząć od zwiedzania oryginalnej rzeźby Michała Anioła w Galerii Akademii, a następnie pieszo odwiedzić kopię na Piazza della Signoria, zachwycając się cudownym placem, a potem kontynuować do Bargello, gdzie znajdują się wersje Dawida Donatella i Andrea del Verrocchio. Nie można pominąć architektonicznych dzieł Michała Anioła w Bibliotece Medicea Laurenziana i zatrzymać się na kawę o zachodzie słońca na Piazzale Michelangelo. Dzień mógłby zakończyć się degustacją czekolady w Scudieri."
"Affreschi
Obudźcie się i po kawie w oszałamiającej scenerii Piazza della Repubblica, na przykład w Barze Gilli, odwiedźcie freski Domenico Ghirlandaio w Bazylice Santa Maria Novella. Lunch w Trattoria da Mario, a potem w Muzeum San Marco, gdzie będziecie zachwyceni obrazami Beato Angelico. Zakończcie wizytę w Pałacu Medici Ricciardi i Kaplicy Mędrców Benozza Gozzoli.
Arno
Poświęćcie cały poranek na Muzeum Uffizi, potem zjedzcie lunch w stylu rustykalnym w Cantinetta dei Verrazzano lub kanapkę w 'Ino. Niezapomnianym doświadczeniem życia będzie przewodnik po Korytarzu Wazariano; a jeśli nie jesteście wielkimi miłośnikami sztuki, pozwólcie sobie na luksusowe zakupy na Via de Tornabuoni. Wieczorem przejdźcie przez Arno, weźcie aperitif, a może degustację w Le Volpi e Luva lub Santo Bevitore."
"Historia
Florencja powstała z osadnictwa Etrusków, którzy założyli swoją pierwszą osadę w małej Fiesole. To Juliusz Cezar założył rzymską kolonię Florentia, która stała się garnizonem kontrolującym Via Flaminia prowadzącą z Rzymu do północnych Włoch i dalej do Galii. Po upadku Imperium Rzymskiego Florencję najechali Goci, a następnie Longobardowie i Frankowie. Rok 1000 był przełomowy dla miasta, gdyż margrabia Hugo z Toskanii przeniósł tu swoją stolicę. W 1115 roku Florencja stała się wolnym miastem. Miasto kontrolowało Rada, z różnych frakcji, co sprawiało trudności w zarządzaniu. Dlatego w 1207 roku mianowano niezależnego gubernatora, zwanego podestą. Średniowieczna Florencja była bogatym miastem, europejskim centrum finansowym i kulturalnym, handlującym materiałami takimi jak skóra, jedwab czy wełna. Istniały liczne korporacje kupców, finansujących artystów. Dwie główne frakcje, Guelfi, popierający papieża, i Ghibellini, zwolennicy Świętego Cesarstwa Rzymskiego, rywalizowali ze sobą. W tych czasach narodzili się artyści tacy jak Giotto czy Dante Alighieri. W 1348 roku dżuma zabiła połowę ludności Florencji, w tych czasach powstał Dekameron Giovanniego Boccaccia. Epoka Medyceuszy rozpoczęła się w 1434 roku z Cosimo de' Medici, który docenił talent artystów takich jak Brunelleschi, Alberti, Luca della Robbia, Beato Angelico, Donatello i Filippo Lippi. W 1439 roku na Sobór Kościelny, mający na celu zjednoczenie kościołów katolickiego i wschodniego, przybyło do Florencji wielu bizantyjskich intelektualistów i rzemieślników. To wpłynęło na następny okres, zwany Renesansem."
"Lorenzo de' Medici, zwany Wspaniałym, siostrzeniec Cosima, był epicentrum dla wielu artystów takich jak Michał Anioł, Botticelli i Domenico Ghirlandaio. Jego dwór, jako punkt startowy humanizmu, doprowadził do rozkwitu wszystkich sztuk. Bank Medyceuszy upadł krótko przed śmiercią Lorenza, a następnie, jako kontrast do poprzedniej piękności, Florencję kontrolował Girolamo Savonarola, nieugięty dominikański mnich. Wiele dzieł artystycznych zostało spalonych jako niemoralne, ale Savonarola stracił kontrolę nad miastem i został spalony jako heretyk. Rządy republiki Savonaroli sympatyzowały z Francją, co doprowadziło do konfliktów z papieżem i jego hiszpańskimi sojusznikami, aż w końcu w 1512 roku armia hiszpańska pokonała florencką. Wtedy powrócili Medyceusze, ale jako tyrani, co spotkało się z silnym sprzeciwem mieszkańców. Kiedy papież Klemens VII, czyli Giulio de' Medici, skapitulował przed cesarzem Karolem V, Florentczycy ponownie wypędzili Medyceuszy. Po trzech latach armie cesarska i papieska oblegały Florencję, zmuszając mieszkańców do poddania się Aleksandrowi de' Medici, prawnukowi Lorenza. Kontrola Medyceuszy nad miastem trwała jeszcze przez dwa stulecia, ale po Cosimie I nastąpił szybki upadek. Po śmierci Jana Gastońa, ostatniego męskiego spadkobiercy, jego siostra Anna sprzedała Wielkie Księstwo Toskanii Habsburgom Loreńskim, aż do 1861 roku, kiedy to zostało włączone do Królestwa Włoch. Podczas II Wojny Światowej Florencja poniosła duże straty z powodu bombardowań niemieckich wojsk w odwrocie. W 1966 roku powódź wyrządziła ogromne szkody w mieście. W 1993 roku mafia zabiła 5 osób i zniszczyła część Uffizi, podkładając samochód-pułapkę na via dei Georgofili."
"Co zobaczyć i robić
Florenz jest tak bogaty w sztukę, muzea, rzeczy do zobaczenia i robienia, galerie, że z pewnością może być trudno się zorientować wśród całego tego materiału. Najważniejsze jest, aby nie oczekiwać zobaczenia wszystkiego: rada polega na wybraniu rzeczy, które najbardziej Cię interesują i poświęceniu się na spacery, które można cieszyć się z należytą spokojnością. Kościoły nie akceptują zwiedzających w krótkich spodenkach, koszulkach z krótkim rękawem lub bardzo dekoltowanych ubraniach; pamiętaj, że kasy biletowe zamykają się 30 minut przed zamknięciem.
Przez tydzień w roku, który jest zmienny, ale zwykle wiosną, muzea państwowe są bezpłatne
Zaczynamy od Piazza Del Duomo!"
DUOMO
Zadaniem budowy katedry na ruinach kościoła Santa Reparata powierzono w 1294 roku Arnolfowi di Cambio. Wrażenie jest wielkiej jednorodności, ale w rzeczywistości było wiele interwencji. Po Arnolfo następowali Giotto, Andrea Pisano i Francesco Talenti. Kopuła Brunelleschiego została ukończona w 1434 roku, a w 1468 roku Verrocchio zwieńczył ją brązową kulą i krzyżem. Jeśli chodzi o zewnętrzną część, nic nie pozostało z fasady Arnolfa di Cambio. Obecna została zbudowana w 1871 roku, aby stolica Włoch nie miała katedry bez fasady, ale Emilio de Fabris, który ją zrealizował, powtórzył florencki dekoracjonizm z XIV wieku. Prawy bok zachowuje najstarsze ślady konstrukcji, jak wskazuje relief Zwiastowania z datą 1310. Drzwi do dzwonnicy zawierają w lunecie Madonnę z Dzieciątkiem, a na frontonie błogosławiącego Chrystusa, oba ze szkoły Andrey Pisano. Drzwi kanoników zostały wyrzeźbione w 1378 roku przez Lorenzo di Giovanni Ambrogio i Pietro Giovanni Tedesco. W lunecie kolejna Madonna z Dzieciątkiem, prawdopodobnie autorstwa Niccolò di Pietro Lamberti. Apsyda to wspaniały kompleks: po jednej ze stron u podstawy znajduje się niedokończona galeria łuków Baccia d’Agnolo i Antonio da Sangallo il Vecchio, którą Michał Anioł skrytykował, nazywając ją „klatką na świerszcze”. Na lewym boku otwierają się trzynastowieczne drzwi della Balla i drzwi della Mandorla, które były testem w kierunku gustu renesansowego. Prorok na bocznej wieży prawej jest przypisywany Donatello. Wnętrze katedry. Plan jest krzyżem łacińskim: wokół głównej nawy i wzdłuż transeptu biegnie balkon, a w ścianach otwierają się 55 okien, z których 44 mają witraże, rekord włoski, wykonane przez największych artystów renesansu: Donatello, Ghiberti, Paolo Uccello, Andrea del Castagno. Wyróżniają się dwa pomniki konne Johna Hawkwooda wykonane przez Paolo Uccello i Niccolò da Tolentino wykonane przez Andrea del Castagno. Na wewnętrznej kopule kopuły jest fresk Sądu Ostatecznego Vasariego, ukończony przez Federico Zuccari. Nowa zakrystia lub Messe, jest pokryta drewnianymi intarsjami Benedetta i Giuliano da Maiano. W tym pokoju Lorenzo il Magnifico zabarykadował się, aby uciec przed spiskiem de’ Pazzi. Kopuła katedry. Kopuła Brunelleschiego ma 463 schody, które wynagradzają niezwykłym widokiem na miasto. To imponująca konstrukcja ze względu na elegancję i majestat, zrealizowana za pomocą pionierskich metod dla epoki. Dzwonnica. (otwarte pon – niedz 8,30 18,50, zamknięte 1 stycznia, 8 września, Boże Narodzenie, Wielkanoc, wstęp 6 euro) Wysoka na 84,70 metrów, z podstawą 14,45 metrów na bok, jest wynikiem gotyku smukłego, ale solidnego, typowego dla Florencji. Giotto pracował nad dzwonnicą do swojej śmierci w 1337 roku
"Baptysterium Świętego Jana
Było katedrą do 1128 roku, później tylko baptysterium. To jeden z najstarszych budynków we Florencji i aż do XIX wieku wszyscy Florentczycy byli tam chrzczeni. Jest to konstrukcja ośmiokątna z trzema brązowymi drzwiami. Drzwi południowe są autorstwa Andrei Pisano, północne zaś Lorenzo Ghiberti, który został również powierzony drzwiom wschodnim, zwanym również Bramą Raju, tak nazwanymi przez Michała Anioła. Wewnątrz, nad ołtarzem, wyróżniają się Mistyczne Jagnię w sferze niebieskiej i, w kopule, imponujący Chrystus Sędzia.
Muzeum Dzieła Katedry Santa Maria del Fiore
www.operaduomo.firenze.it
Opera del Duomo powstała, gdy zostało utworzone stowarzyszenie administratorów, artystów i robotników z zadaniem nadzorowania budowy. W muzeum znajdują się najcenniejsze elementy, które były częścią lub miały być częścią Katedry, Baptysterium i Dzwonnicy, w tym Płyty Bramy Raju Lorenzo Ghiberti."
Casa di Dante
www.museocasadidante.it
Portret poety znajduje się w pałacu Giureconsulti e dei Notai, a odwiedzany budynek wydaje się nie być domem rodzinnym Dantego, który prawdopodobnie urodził się w jednym z domów Alighierich przy ulicy o tej samej nazwie. Budynek jest przebudową w stylu średniowiecznym z początku XX wieku, zawiera materiały ikonograficzne, graficzne i dokumentacyjne, a także pamiątki z epoki Dantego.
Via dei Calzaiuoli to połączenie między religijną mocą Placu Katedralnego a polityczną Piazza della Signoria. Dziś jest często odwiedzana przez turystów i stanowi doskonałą okazję na zakupy.
Po wystawach Hugo Boss otwiera się Piazza della Repubblica
Plac w 1885 roku zastąpił Getto i starą płytę rynkową, aby nadać splendor starożytnemu sercu miasta rzymskiego. Otoczony luksusowymi kawiarniami, sklepami takimi jak pałac Rinascente, ożywiony przez turystów i artystów ulicznych, jest prawdziwym dynamicznym skrzyżowaniem całego miasta.
Przez Łuk Pomnikowy wchodzi się na Via Strozzi, gdzie znajdujemy:"
Palazzo Strozzi
"Pałac Strozzi
www.palazzostrozzi.org
Strozzi byli udanymi bankierami i zrealizowali pałace w każdej części miasta, a ich Pałac jest jednym z najbardziej znaczących przykładów architektury renesansu. Wiele sal jest przeznaczonych na wystawy czasowe, a w nim swoją siedzibę mają instytucje kulturalne, w tym narodowy instytut badań nad renesansem oraz Gabinet Naukowo-Literacki Giovan Pietro Vieusseux (www.vieusseux.fi.it)
Z Via Pellicceria do profanacji zatrzymujemy się przy sześćsetletniej loggii Mercato Nuovo, która gości targ Porcellino, bogaty w torebki i galanterię skórzaną w negocjowalnych cenach. Loggia nazywana jest również Porcellino, od fontanny ze rzeźbą, która w rzeczywistości jest dzikiem, kopią oryginału hellenistycznego z marmuru przechowywanego w Uffizi. Mówi się, że upuszczenie monety do fontanny, a następnie pocieranie jej pyska przynosi szczęście i gwarantuje powrót do Florencji."
"ORSANMICHELE
Prezentuje nietypową, prostokątną strukturę trzypiętrową, uzasadnioną różnymi etapami budowy. Kiedyś na tym miejscu stał klasztor z obszernymi ogrodami, a pierwsza konstrukcja Arnolda di Cambio została przebudowana po pożarze między 1337 a 1350 rokiem przez Francesco Talenti.
Wychodząc z Orsanmichele, znajdujemy się na via dei Calzaiuoli, idealnej na relaks, lunch lub po prostu kieliszek wina.
Z Piazza S. Giovanni otwiera się Via dei Pecori, a następnie Piazza dell'Olio, na Via dei Cerretani czekają również kilka popularnych księgarni; ruchliwa Via dei Cerretani prowadzi w kierunku głównego dworca, ale po krótkim odcinku wracamy na lewo na Piazza Santa Maria Maggiore, gdzie znajduje się starożytny kościół Santa Maria Maggiore. Nieco dalej dochodzimy do Piazza degli Antinori, gdzie góruje renesansowy pałac Antinori. Pałac nie jest dostępny do zwiedzania, ale z dziedzińca można wejść do cantinetta Antinori, gdzie można degustować wina z winnic o tej samej nazwie."
"Na via dei Tornabuoni okazałe pałace gości najbardziej szykowne sklepy w mieście. Idąc w kierunku rzeki Arno, natrafiamy na pałac Tornabuoni-Corsi, zbudowany przez Michelozza pod koniec XV wieku, z historycznym sklepem winiarsko-spożywczym Procacci. Rzucają się w oczy witryny takich sklepów jak Cavalli, Tod’s, Hogan.
Piazza della Signoria
Prywatny dostęp do Piazza della Signoria jest z via dei Calzaiuoli, z której elementy placu prezentują się w swoim pięknie. Od razu rzucają się w oczy galeria Uffizi i loggia Signoria, znana również jako Lanzi, prawdziwe muzeum na wolnym powietrzu. Została zbudowana między 1376 a 1382 rokiem, aby przyjmować zgromadzenia i ceremonie publiczne. Wyróżniają się tam Perseusz Benvenuto Celliniego i Porwanie Sabinek Gianbologny. Na Fontannie Neptuna dominuje marmurowa statua Neptuna Bartolomeo Ammannato. Florentczycy przemianowali ją na Biancone z powodu jej formalnej ciężkości. Przy podstawie monumentu granitowy dysk osadzony w podłożu przypomina miejsce, gdzie spalono Girolamo Savonarolę."
"Palazzo Vecchio
Pod koniec XIII wieku miasto Florencja zdecydowało się zbudować umocniony pałac dla swoich magistratów, bezpieczny i prestiżowy. W 1299 roku Arnolfo di Cambio rozpoczął prace nad pałacem priory, czyli della Signoria. Palazzo Vecchio jest siedzibą gminy Florencja, pozostając w dużej mierze otwartym do zwiedzania.
Dziedzińce na parterze. Pierwszy dziedziniec zaprojektował Michelozzo. Statua w fontannie na środku dziedzińca, zaprojektowana przez Vasariego, jest kopią putta z delfinem Verrocchia. Freski na ścianach z widokami miast zostały wykonane przez Vasariego. Drugi dziedziniec, zwany doganą, charakteryzuje się masywnymi pilastrami wzniesionymi przez Cronaca, aby podtrzymać salę Cinquecento na pierwszym piętrze.
Pierwsze piętro. Imponujące schody Vasariego prowadzą do znaczącej sali Cinquecento. Sala została powiększona i ozdobiona przez Vasariego w 1540 roku. Podczas rządów ludowych dekoracja ścian została powierzona Michelangelowi i Leonardowi, Leonardo pozostawił niedokończony fresk z bitwą pod Anghiari. Dekoracje są więc dziełem Vasariego i jego warsztatu, zarówno te na ścianach, jak i te na suficie. Najważniejszą rzeźbą w sali jest Geniusz Zwycięstwa Michała Anioła.
Studiolo Franciszka I. Drzwi z sali Cinquecento prowadzą do studiolo Franciszka I Medyceusza, najwyższego dzieła manieryzmu florenckiego, gdzie Franciszek poświęcał się swoim studiom nauk, sztuk i alchemii. Tajna komnata, całkowicie pokryta obrazami, stiukami i rzeźbami. Została wykonana przez Vasariego z jego szkołą.
Drugie piętro. Na drugim piętrze spotykamy prywatne apartamenty Cosima pierwszego, zlecone Battiscie del Tasso, dekoracje zostały ukończone przez Vasariego. Liczne pokoje są dedykowane członkom rodziny, a niektóre z nich są nie do przegapienia: na przykład brązowa grupa Judyty i Holofernesa autorstwa Donatella."
Piazzale e palazzo degli Uffizi
www.uffizi.firenze.it
"Między loggią Signoria a Palazzo Vecchio otwiera się spektakularny plac Uffizi. Kompleks został zaprojektowany i rozpoczęty przez Vasariego na zlecenie Cosima I. Został ukończony przez Buontalenti. Galeria Uffizi uważana jest za najstarsze muzeum Europy nowożytnej. Dzisiaj jest jednym z najważniejszych muzeów na świecie pod względem włoskiego i europejskiego malarstwa.
Oto niektóre z dzieł, które można znaleźć w Galerii Uffizi:
Madonna Rucellai autorstwa Duccio di Buoninsegna, Maestà di Santa Trinita Cimabue i Madonna d’Ognissanti Giotto. A także Madonna z Dzieciątkiem Masaccia, czy Bitwa pod San Romano Paolo Uccella. Ponadto dzieła Filippo Lippiego, Wenus Botticellego, Zwiastowanie Leonarda da Vinci i dla miłośników "miękkiego" renesansu dzieła Perugina. Znajdują się tam również dzieła artystów spoza Florencji, takich jak Luca Signorelli, Giorgione, Mantegna i Bellini. Następnie wracamy do florenckiego malarstwa z Tondo Doni Michelangelo, czy Autoportretem Raffaella. Są tam również dzieła Pontormo, Rosso Fiorentino i Tycjana, zapowiadające epokę manieryzmu, a także dwa autoportrety Rembrandta.
Korytarz Vasariego
Kiedyś dystans między publicznym a prywatnym wynosił mniej niż 1 km i był przebywany przez korytarz. W 1565 roku z okazji ślubu syna Cosimo I zlecił Vasariego, oprócz budowy Uffizi, także budowę korytarza łączącego Palazzo Vecchio, siedzibę władzy politycznej, z Palazzo Pitti, prywatną rezydencją. To sposób na oszczędność ochrony i uniknięcie przechodzenia przez Ponte Vecchio w tłumie. Dzisiaj Korytarz Vasariego zależy od galerii Uffizi, której również przypada zarządzanie kolekcją samego korytarza. Korytarz jest miejscem elitarnym, dostępnym jedynie na wizyty zorganizowane, które należy rezerwować z wyprzedzeniem."
"MIĘDZY SIGNORIĄ A PONTEVECCHIO
Po klasycznej gorącej czekoladzie naprzeciwko pałacu Vecchio, udajemy się wśród pamiątek na Via dei Conti i kierujemy się w stronę Piazza San Firenze, zauważając od razu naprzeciwko dawny klasztor pałac San Firenze. Fasada budynku, który do 2008 roku był siedzibą sądu, została przywrócona do pierwotnego stanu dzięki niedawnemu renowacji. Dostępna do zwiedzania jest kościół kompleksu, poświęcony San Filippo Neri, galeria florenckiej sztuki późnobarokowej. Plac ma również inne znaczące zabytki architektoniczne, takie jak pałac Kapitana Ludu, obecnie siedziba Muzeum Narodowego Bargello.
Pałac to imponująca gotycka struktura z kamienia z wcześniejszą wieżą. Został zbudowany jako siedziba Kapitana Ludu, a w 1574 roku zajął go kapitan sprawiedliwości i więzień, nazywany właśnie bargello, czyli szeryf. Narodowe Muzeum Bargello posiada bogatą kolekcję: obrazy, bronie, brązy itd. Najważniejszą salą muzeum jest sala Michelangelo, w której wystawione są niektóre z najbardziej znanych dzieł Michelangelo, takie jak Bachus, Ebbro, relief tondo Pitti, Brutus i Dawid z około 1530 roku.
Naprzeciwko Bargello znajduje się jeden z najstarszych kompleksów klasztornych we Florencji, Badia Fiorentina.
Z Piazza San Firenze kierujemy się w stronę rzeki Arno, wchodząc na Via dei Leoni aż do tzw. loggi ziarna. Z loggi dochodzimy do Piazza dei Giudici, gdzie wyróżnia się Palazzo Castellani, siedziba muzeum historii nauki (www.imss.firenze.it): mieści kolekcje naukowe Medyceuszy i różne instrumenty badawcze Galileo Galilei.
Idziemy Lungarno Anna Maria Luisa i robimy postój na balkonie między rzeką a galerią Uffizi, aby podziwiać piękną perspektywę Florencji. Następnie kontynuujemy drogę Via Por Santa Maria, otoczeni przez wystawy sklepowe, gdy po lewej stronie otwiera się ucieczka do ciszy na uroczej Piazza di Santo Stefano z kościołem Santo Stefano al Ponte; W pomieszczeniach dawnego klasztoru obok kościoła mieści się diecezjalne muzeum Santo Stefano: nie można przegapić Madonny na tronie Giotto. Na Piazza del Pesce możemy zrobić przerwę na kawę, a potem dalej w stronę Ponte Vecchio."
PONTE VECCHIO
To najbardziej znany most we Florencji i prawdziwy symbol miasta. Przebiega przez Arno w jego najwęższym punkcie, gdzie w starożytności już istniał bród. Most był siedzibą warsztatów garbarzy, rzeźników i sprzedawców owoców. Jednak gdy Cosimo I zrealizował korytarz Vasariano, te skromne i brudne warsztaty stały się niewłaściwe. Wielki książę zastąpił je sklepami jubilerów i srebrników, które do dziś są jedną z atrakcji na moście.
Z Piazza San Giovanni otwiera się borgo San Lorenzo w stronę Piazza San Lorenzo. Znajdujemy się w sercu rynku San Lorenzo, gdzie uliczni sprzedawcy oferują towary wszelkiego rodzaju. Pośród tego wszystkiego wznosi się święty kompleks San Lorenzo.
Rodzina Medyceuszy postanowiła uczynić z tej starożytnej bazyliki świątynię rodziną i wezwała Filippo Brunelleschi do jej realizacji. Nie przegapcie wewnętrznej fasady Michelangelo lub brązów Donatella. Wychodząc z bazyliki, można się zrelaksować w krużgankach kompleksu. Główny to krużganek kanoników zaprojektowany przez Brunelleschi. Z tyłu bazyliki San Lorenzo wchodzi się do kompleksu kaplic medycejskich, który obejmuje mauzoleum Medyceuszy i michelangioleską nową zakrystię."Palazzo Medici-Riccardi
Galleria dell'Accademia
Galerię założył Pietro Leopoldo w 1784 roku, aby stworzyć przestrzeń do studiowania dla studentów Akademii Sztuk Pięknych. Głównym celem jest galeria więźniów, z czterema rzeźbami niewolników lub więźniów, które Michelangelo pozostawił niedokończone i które doskonale reprezentują technikę wielkiego artysty: Dla niego rzeźbienie było jak wydobywanie postaci z marmuru, która już w nim była. Oto słynny Dawid. Michelangelo wyrzeźbił go w wieku 29 lat i natychmiast stał się emblematem republikańskiej wolności Florencji na początku XVI wieku.
Spedale degli Innocenti e Galleria
Był to pierwszy sierociniec w Europie: do dziś budynek mieści przedszkola, żłobki i domy rodzinne, przeznaczone dla przyjmowania dzieci w opiece zastępczej, a także biura badawcze UNICEF. Szpital został zaprojektowany przez Brunelleschiego. Kolekcja jest mała, ale zawiera kilka dzieł o wielkiej wartości, takich jak "Pokłon Trzech Króli" Domenica Ghirlandaio.
Il quartiere di Santa Maria Novella
Tak zwana grupa toskańska wygrała w 1939 roku przetarg na budowę stacji kolejowej Santa Maria Novella i zrealizowała to, co jest uważane za jedno z najlepszych wyrażeń racjonalistycznego nurtu we włoskiej architekturze nowoczesnej.
Plac Santa Maria Novella był miejscem kaznodziejstwa już od średniowiecza, ale również teatrem świętowania i turniejów. Na placu wznosi się kościół Santa Maria Novella. Po lewej stronie fasady kościoła znajduje się wejście do kompleksu muzealnego: zielony krużganek z freskami Paolo Uccello, Wielka Kaplica Hiszpańska, wielki krużganek, krużganek umarłych.
Museo Nazionale Alinari della Fotografia
(www.alinarifondazione.it)
Pierwsze narodowe muzeum fotografii powstało we Florencji z inicjatywy fundacji braci Alinari. W muzeum znajdują się dwie sale wystawowe, jedna poświęcona wystawom czasowym, a druga stałej ekspozycji podzielonej na siedem ścieżek, które ilustrują historię fotografii w jej ewolucji poprzez techniki i autorów. Ulica, która biegnie przed muzeum Alinari, to via della Scala: Znajduje się tam wspaniała officina profumo-farmaceutica di Santa Maria Novella, stworzona przez dominikanów do przygotowywania lekarstw, balsamów i maści.
Santa Croce
Być może dlatego, że dociera się tam przez ciemne ulice, pewne jest, że Piazza Santa Croce oferuje nadzwyczajne poczucie otwartości i wolności. Znajduje się tam bazylika Santa Croce, słynna zarówno z zawartych w niej dzieł, jak i z tego, że jest niemalże Panteonem włoskiej kultury. W prawej nawie zaczynają się pomniki nagrobne, w tym grób Michelangelo czy grób Niccola Machiavelliego. W refektarzu Muzeum Dzieła Santa Croce znajdują się najważniejsze dzieła, przede wszystkim krucyfiks Cimabue.
OLTRARNO, FORTE BELVEDERE E SAN NICCOLO’
Masywność pałacu Pitti, która wznosi się nad Piazza Pitti, przyćmiewa ważne architektury budynków naprzeciwko, w których kiedyś mieszkali sławni ludzie.
Pałac Pitti to największy pałac miejski, obejmujący trzy strony placu, który nosi jego imię. Zbudował go Luca Pitti, handlarz i bankier. Od 1549 roku był rezydencją Medyceuszy, potem Loreny, a w końcu Sabaudii.
Galeria Palatina i apartamenty królewskie, główne muzeum pałacu Pitti, zostało stworzone przez Loreanów i zawiera dzieła Rafaela, Tycjana, Andrea del Sarto. Znajdujemy tam Salę Wenus z posągiem Wenus Italiki Antonia Canovy, Salę Apolla, gdzie dominuje obraz "Święta rozmowa" Rossa Fiorentina, Salę Marsa z wybitnymi dziełami Rubensa.
Sala gier, gdzie wyróżnia się "Weluńska" Rafaela, Sala Saturna z najsłynniejszymi dziełami Rafaela, sala edukacji Jowisza, malowidło Caravaggia.
Pierwsze piętro zajmują również królewskie apartamenty, umeblowane meblami i gobelinami.
Za pałacem rozciąga się wspaniały ogród Boboli. Medyceusze zadbali o zaaranżowanie parku według projektu Niccolò Tribolo, jako wzór włoskiego ogrodu, który stał się przykładem dla europejskich dworów. Napotykamy tam Grota Buontalenti, szkółkę Neptuna z brązową statuą boga, plac wyspy. Pałac Pitti w swoich salach oferuje również inne kolekcje: muzeum sreber, galerię sztuki nowoczesnej, galerię kostiumów, galerię porcelany."
Museo la Specola
W pałacu Torrigiani znajduje się ta sekcja muzeum historii naturalnej Uniwersytetu Florenckiego. Najbardziej spektakularna jest sekcja wosków anatomicznych z końca XVIII wieku, prezentująca części ciała ludzkiego, modelowane w Chinach z niesamowitą precyzją. Kolekcje kręgowców i bezkręgowców zawierają egzemplarze każdego typu.
Kościół Santo Spirito
Ten kościół jest jednym z najważniejszych przykładów architektury renesansowej. Do zobaczenia są Madonna z Dzieciątkiem Filippa Lippiego i kaplica Corbinelli.
Forte di Belvedere
Twierdza Santa Maria del Belvedere została zrealizowana pod koniec XVI wieku przez architekta Buontalenti. Z wysokości dominuje nad miastem i całą doliną Arno z otaczającymi ją wzgórzami. Służyła ochronie pałacu Pitti i Florencji, ale także reprezentowała moc Medyceuszy, którzy w tajnym schowku na wzgórzu przechowywali swoje skarby.
Piazzale Michelangelo
To król balkonów panoramicznych nad Florencją. Plac został otwarty w czwartą rocznicę urodzin wielkiego artysty, w 1875 roku, z umieszczonymi kopiami jego dzieł: W centrum brązowy Dawid. Najlepszy widok na miasto oferowany jest z schodów po lewej stronie Dawida. Za placem ważne schody prowadzą do San Salvatore al Monte. Pierwszy odcinek Via Galileo Galilei w końcu prowadzi do wspaniałego kościoła San Miniato.
San Miniato al Monte
To najważniejszy romański budynek we Florencji, a także jeden z najstarszych w mieście, dokładniej mówiąc drugi po baptysterium.
Eventi e festività tipiche di Firenze:
Festa di Anna Maria Medici: 18 Febbraio
Scoppio del Carro: PASQUA
Maggio Musicale Fiorentino: MUSICA (www.maggiofiorentino.com) da fine Aprile ad Inizio Luglio
Festa di San Giovanni: 24 Giugno
Sant’Ambrogio Summer Festival: mesi di Giugno e Luglio
Jazz & Co: MUSICA (www.santissima.it) da fine Giugno a Settembre
Festival Firenze Classica: mese di Luglio (www.orcafi.it)
Festa delle Rificolone: 7 Settembre
Siti utili
» Firenze Musei: www.firenzemusei.it
» Firenze Turismo: www.firenzeturismo.it
» Firenze LowCost: www.firenzelowcost.it/it
Miejsca, gdzie unikać tłumów:
Florencja jest jednym z najczęściej odwiedzanych miast na świecie, więc zawsze będzie tłoczno. Aby uniknąć tłumu turystów, oto kilka możliwości:
- Schronienie się na wzgórzach florenckich, otaczających miasto, na degustację, lunch lub kawę z zapierającym dech w piersiach widokiem.
- Odwiedzenie Ogrodu Bardini i relaks z panoramą.
- Zwiedzanie Korytarza Vasariano.
- Wycieczka na Vespę lub w Fiat 500 pośród oliwek i winnic otaczających miasto.
Odkryjcie wszystkie zalety naszego zakwaterowania poza Florencją na idealne wakacje w sercu Toskanii.